Στην αρχή οι Άντρες με τα Κοστούμια είπαν παντού (δηλαδή κυρίως στην τηλεόραση), πως οι Άνθρωποι που ήρθαν από Μακριά δεν είχαν δίκιο που έφευγαν από τα στρατόπεδα γιατί το φαγητό εκεί ήταν καλό, ο αέρας πολύ καθαρός και οι υπάλληλοί τους που δούλευαν εκεί, οι Άνθρωποι με τα Φάρμακα, τους φρόντιζαν όλους με το παραπάνω. Μετά προσπάθησαν να σπείρουν την διχόνοια. Διέδωσαν πως οι Άνθρωποι που ήρθαν από Μακριά είναι κακοί, βίαιοι και πως θα κολλήσουν τους άλλους ανθρώπους αρρώστιες. Όταν και αυτά δεν έπιασαν, είπαν πως οι νεοφερμένοι θα έπαιρναν τις (όχι και πολύ καλοπληρωμένες φυσικά) δουλειές των παλιών, και έτσι οι παλιοί θα πεινούσαν για τα καλά. Μερικοί που τα πιστέψανε όλα αυτά άρχισαν να φέρονται άσχημα στους Ανθρώπους που ήρθανε από Μακριά. Γίνανε οι ίδιοι κακοί και βίαιοι. Όμως αυτό δεν σταμάτησε όλους τους υπόλοιπους να σταθούνε μαζί, να συνεχίσουν να μπαίνουν στα άδεια σπίτια και να μαγειρεύουν παρέα. Έτσι στο τέλος οι Άντρες με τα Κοστούμια αποφάσισαν να κάνουν αυτό που ήξεραν καλύτερα: Φώναξαν τους Άντρες με τα Όπλα.
13
