18

Ο μικρός Αλί κάθεται κάτω από ένα δέντρο στην άκρη του δρόμου. Είναι καλοκαίρι και οι περισσότεροι Άνθρωποι της Πόλης λείπουν. Κανείς δεν ξέρει γιατί αλλά έτσι συνηθίζουν να κάνουν αυτήν την εποχή. Στην μικρή πλατεία δίπλα του ακούγονται τύμπανα να χτυπούν. Όλοι όσοι έχουν απομείνει στην γειτονιά χοροπηδούν ξέφρενα στο ρυθμό. Πίνουν μπύρα και χορεύουν σα να μην υπάρχει αύριο. Η μουσική, οι φωνές, τα γέλια κι η ζέστη θυμίζουν στον Αλί κάποιες, ήδη θαμπές, εικόνες από το σπίτι του. Πριν από τον πόλεμο.