انها مَردمان عصبانی وناراحت بودند نه تنها با مَردان مصلح حتی با صاحبان مَردان مصلح که با پیراهن وکت شلواربودند.مَردمانی که انجا زندگی میکردند میگفتند ما اینجا را ساخته ایم و صاحب رای هستیم.انها نه تنها در بستن جادها وساختن اردوگاه مقصرنبودند بلکه انها مقصر در ساخت بمب و اوارگی و گشنگی مَردمان دیگرهم نبودند انها جنگ را شروع نکردند. تا کار به اینجا رسید. چرا انها این کار را میکردند چون در کشور این مَردم کارها خوب نبود. اگر کت و شلوارنمی پوشیدند یا پول اضافه نداشتند باید تمام روز را انها کار میکردند که ان هم کفاف برای به دست آوردن یک بشقاب غذا و یا برای روشن نگهداشتن بخاری شان را نداشت . مَردان با پیراهن و کت شلور همه چیز را برای خودشان می خواستند وهیچ چیزی به کسی نمی دادند.
7
