وقتی این مَردما زیاد شدند و دور هم جمع شدند یک تصمیم بزرگ گرفتند. این مَردمان گفتند دیگر نباید این مَردمانی که از راه دور امده اند نباید در خیابان زندگی کنند و نه دقیقأ که نباید در اردوگاه ها بمانند!به همین ترتیب و بدون هیچ فکر دیگر اولین خانه خالی را باز کردند.
در هر محله خانه های خالی بسیار وجود دارد ولی مَردمان خوب خانه های ادمهای با پیراهن وکت شلوار پوش یا خانه های دوستانشان را باز کردند ان خانه ها خیلی وقت بود که خالی بود برای اینکه منتظر بودند تا کسانی که خیلی پول دار بودند تا به انها بفروشند اگر کسی را پیدا نمی کردند تا ان خانه ها را بفروشند مَردمی که پیراهن با کت شلوار می پوشیدند ترجیح میدادند ان خانه ها خراب بشوند اما به کسی که احتیاج به خانه داشت وتو برف و باران بود وهیچ سرپناهی نداشتند ندهند . این کار اصلا درست نبود و نیست .